Het ligt aan mij

‘Het nieuws in de spreekkamer van de arts kwam als een enorme klap. De dagen erna probeerde ik mij echt staande te houden en wilde ik er graag samen met je over praten. Daarom begrijp ik niet dat jij juist nu zo naar tegen mij doet. Dat is niet echt helpend, Willem.’ ‘Nou, Karin dan ga je toch!’

Willem en Karin zitten tegenover me in mijn praktijk. Zij met haar ogen vol tranen en een radeloos gezicht. Hij met zijn armen over elkaar, zijn lichaam totaal gespannen en van Karin afgedraaid.

Ik krijg te horen dat mijn zaadkwaliteit zo slecht is, dat ik mijn vrouw met grote waarschijnlijkheid niet zelf zwanger kan maken

Het nieuws

‘Willem, vertel mij eens over het gesprek bij de arts.’ ‘Nou Marijke, wat moet ik erover zeggen? Ik krijg te horen dat mijn zaadkwaliteit zo slecht is, dat ik mijn vrouw met grote waarschijnlijkheid niet zelf zwanger kan maken. Dat alleen een ICSI- traject ons nog enige kans op een kind kan geven. En die kans vind ik nogal klein. En het ligt dus aan mij.’ ‘Karin, hoe was het voor jou om dit nieuws te krijgen?’ ‘Vreselijk, we hadden hier totaal geen rekening mee gehouden. Ik dacht dat er misschien wat mis zou zijn met mij. Maar ik kom wel anders uit dat gesprek dan Willem. We hebben nog kansen met ICSI en ik wil ervoor gaan. Maar als Willem zo blijft doen, dan begin ik nergens aan.’

Andere man

‘Wat bedoel je met als Willem zo blijft doen?’ ‘Hij lijkt wel een totaal andere man, de afgelopen weken. Ik kan niks goed doen. Bij alles is er commentaar, of een nare opmerking. Tijdens onze relatie heb ik hem nog nooit de woorden; “Dan ga je toch!” horen zeggen. Maar de afgelopen week heb ik het meerdere keren gehoord.’
‘Willem, ik hoor je net zeggen; het ligt aan mij. Vertel mij daar eens wat meer over.’
‘Ik weet hoe graag ze een kind wil. Ik had eerlijk gezegd gehoopt dat het probleem bij haar lag. Ik kan ook gelukkig zijn zonder kind, maar ik weet dat zij dat niet kan. En als het dan niet lukt en het ligt aan mij; dat maakt me bang dat ze bij mij weggaat.’

‘Begrijp ik het goed, dat jouw gedrag dat Karin als naar bestempelt eigenlijk jouw angst is die spreekt? De angst dat als ze niet zwanger raakt, ze bij je weggaat?’ ‘Ja, dat denk ik wel.’ ‘Maar Willem, als je dit gedrag blijft vertonen dan duw je haar van je af en heeft ze zeker een reden om te gaan. Ik hoor Karin zeggen dat ze er voor wil gaan. Maar dat kan alleen als je je angsten ook met elkaar deelt. En samen voor dit traject gaat. Karin wil en kan dit niet alleen doen. En misschien onderschat je Karin haar liefde voor jou wel.’ Karin staat op, loopt naar Willem toe en geeft hem een knuffel. ‘Willem, ik wil jou en ook graag een kind, maar we hebben samen een probleem en we gaan samen weer kansen creëren zoals Marijke dat altijd zegt.’

Schuldgevoel

Willem en Karin zijn zeker niet de enigen bij wie dit gebeurt. Deze situatie doet zich regelmatig voor in mijn praktijk. Als er een medisch probleem is bij een van de partners, voelt deze partner zich schuldig en neemt hij of zij bewust of onbewust afstand van de partner. Ik hoor in mijn praktijk ook regelmatig vrouwen zeggen: ‘Zoek maar naar een vrouw die je wel kinderen kan geven!’ Maar dat is niet wat de daadwerkelijke wens is. Het is het verlangen om te horen dat de ander van je houdt, ongeacht wat de uitkomst van het traject zal zijn.

Het is belangrijk om je gedachten en gevoelens met je partner te delen. Doe je dit niet, dan kunnen je gedachten ontsporen en ga je ook dingen voor je partner invullen. Stel elkaar ook de vragen die je hebt. Hoe is het voor jou dat er bij mij iets gevonden is wat onze kans op een kind verkleint? Hoe zie jij mij? En deel wat het met jou doet: Want ik voel mij door dit nieuws…
En dat antwoord mag je zelf geven, dat kan en mag ik ook als je coach niet voor je invullen.