De Verschrikkelijke Wachtweken

‘Ik krijg van iedereen advies wat te doen, die twee weken voor de zwangerschapstest. Ik word er gek van, ik voel daardoor alleen maar meer stress. En daarnaast veroorzaken ze bij mij het gevoel dat ik het tot nu toe allemaal niet goed heb gedaan.’
Ik kijk naar de radeloze uitdrukking op Laura haar gezicht en zeg: ‘Het enige juiste advies krijg je door voor jezelf de vraag te beantwoorden: Wat wil ik zelf?‘’

Het enige juiste advies krijg je door voor jezelf de vraag te beantwoorden: Wat wil ik zelf?

Afleiding die bij je past

‘Wat ik zelf wil?’ ‘Ja! Helpt het jou afleiding te zoeken in je werk en de avonden vol sociale activiteiten te plannen? Doen! Of creëer je meer ontspanning door de avonden juist als rustpunt te gebruiken en met een deken op de bank lekker een goed boek te lezen en even met je hoofd in iemand anders leven te duiken? Je moet doen wat jou helpt en dat is heel persoonlijk, dat kan een ander niet voor jou bepalen. Het enige advies dat ik kan geven dat voor iedereen geldt: ga niet de hele dag op de bank of in je bed naar de klok zitten staren, dat zorgt er zeker niet voor dat de tijd sneller gaat.’

Uitkijken naar een positieve test

Die wachtweken na een inseminatie of terugplaatsing van embryo(s). Ik noemde ze zelf altijd de Verschrikkelijke WachtWeken. Ergens zeker een periode om hoopvol te zijn, want het kan zijn dat je na twee weken wachten eindelijk die positieve test in je handen hebt. Maar het kan ook zijn dat je (weer) met een teleurstelling te maken krijgt. En hoe ga je daarmee om? Hoe verwerk je dat? En hoe herpak je jezelf weer door te denken: nieuwe ronde, nieuwe kansen? Zo makkelijk gaat dat niet. Na die 14 dagen is het nieuws namelijk letterlijk levensbepalend. En in die 14 dagen kruipt de tijd tot het oordeel.

Denk er ‘gewoon’ niet aan

‘Weet je Marijke, die mensen die dan tegen mij zeggen, je moet er niet zoveel aan denken. Dan wil ik het liefste schreeuwen: Je begrijpt er niks van!’ ‘Ja’, zeg ik met een glimlach van herkenning, ‘op dit “advies” kon ik zelf altijd het lastigste “fatsoenlijk” reageren. Maar besef dat iedereen dit natuurlijk goed bedoelt en helpend wil zijn. Leg uit, dat omdat je weet dat er een embryo kan ontstaan (OI)/(IUI) of dat je gezien hebt dat er een embryo is teruggeplaatst het onmogelijk is om daar niet aan te denken!
Zeg maar eens tegen jezelf: dat je niet aan een roze olifant mag denken en hij staat de hele dag in je woonkamer, of op kantoor bij je bureau te tetteren met zijn slurf. Je mag er wel aan denken, geef het juist even de ruimte en probeer dan afleiding te zoeken die bij je past.

En de grootste winst behaal je door te accepteren dat het een spannende tijd is. Dat is het mooie van accepteren, zodra je aan jezelf kan en mag toegeven dat het spannend en eng is, wordt het al minder groot en minder zwaar. Ontkennen dat het zo is, is jezelf voor de gek houden en daar trappen je lijf en geest niet in.

Creëer positieve ervaringen

‘Daarnaast geef ik je graag de tip: zorg extra goed voor jezelf in die periode! Creëer positieve ervaringen. En dan bedoel ik; houd je van bloemen: koop een mooie bos voor jezelf. Neem die uitgebreide douche. Ga lekker even winkelen. Of bel je vriendin op die op die altijd echt luistert en je aan het lachen maakt.
Doe waar jij je goed bij voelt! En zeg tegen al die lieve tipgevers. Ik kom heel graag bij je voor steun, zoals een luisterend oor en een knuffel. De adviezen kan je achterwege laten, ik heb alles echt al zelf doordacht.’